Sokół wędrowny

Sokół wędrowny należy do jednych z najbardziej intrygujących gatunków ptaków. W ptasim świecie to jemu należy się medal za osiąganie największej prędkości w locie nurkującym – do 360 km/h ! Ptak ten wzbija się najpierw wysoko w powietrze, następnie potrafi z wysokości niczym pocisk spaść na swoją ofiarę. Nie bez powodu utarło się również powiedzenie „sokoli wzrok”. Według Sokołowskiego ptaki te mogą rozpocząć atak nawet z odległości większej niż 1000 m, oceniając przy tym prędkość zarówno swoją jak i potencjalnej ofiary.

Gatunek ten wyspecjalizował się w polowaniu na ptaki w locie i jest niewątpliwie jednym
z najlepszych podniebnych „łowców”. Podczas ataku rozpędzony niczym pocisk sokół, uderza lecącego ptaka i nakłuwa szponami. Najczęściej nie chwyta go od razu bowiem musi zmniejszyć prędkość. Dopiero wówczas wraca i w locie łapie spadającą ofiarę. Poluje głównie na gołębie, ptaki krukowate, drozdy, szpaki.

Taka technika polowania nie byłaby możliwa gdyby nie odpowiednie przystosowania. Krótka szyja, wąski krótki ogon i wypukła pierś sokoła wędrownego nadają sylwetce opływowy kształt zwłaszcza po złożeniu skrzydeł. Wykształciły się u niego również ogromne mięśnie piersiowe, pozwalające na energiczne poruszanie skrzydeł.

Jesień to idealny czas do obserwacji tych wspaniałych ptaków. Wówczas pojawiają się u nas szukające zimowisk ptaki z północnej i północno-wschodniej Europy. Sokół wędrowny może zatrzymać się na dłużej (w tym również zimować) w miejscach z bogatą bazą pokarmową. Bądźmy zatem czujni!