Agata Jirak-Leszczyńska
Zawodowo zajmuje się ornitologią, ochroną przyrody i edukacją ekologiczną.
Regionalnie najbardziej związana z Ojcowskim Parkiem Narodowym, z którym współpracuje prowadząc inwentaryzacje ptaków oraz z Parkiem Narodowym „Ujście Warty”, w którym pracuje od 2013 r, aktualnie na stanowisku specjalisty ds. ochrony przyrody.
Ukończyła Uniwersytet Jagielloński kierunek biologia i geologia, specjalność: ochrona przyrody.
Jej dewizą jest postrzeganie świata przyrody jako systemu „naczyń połączonych”. Odkrywając jego poszczególne elementy – od przyrody nieożywionej, siedlisk, zbiorowisk roślinnych po gatunki zamieszkujące to środowisko, można lepiej zrozumieć zależności danego ekosystemu i wypracować lepsze metody ochrony.
Swoje zainteresowania dzieli z mężem Michałem.
Publikacje
Monitoring wybranych gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej w Ojcowskim Parku Narodowym w 2011 rokuPrądnik. Prace Muz. Szafera 25: 51-70 |
Abstract. The paper presents results of the monitoring of the numbers and density of four species of birds in the Ojców National Park in 2011, namely: Grey-headed Woodpecker Picus canus, Black Woodpecker Dryocopus martius, Collared Flycatcher Ficedula albicollis, and Corncrake Crex crex. The species are listed in the annex 1 of the EU Bird directive. |
|
Monitoring wybranych gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej w Ojcowskim Parku Narodowym w 2012 rokuPrądnik. Prace Muz. Szafera 25: 71-88 |
Abstract. The paper presents results of the monitoring of the numbers and density of four species of birds in the Ojców National Park in 2012, namely: Corncrake (Crex crex), Honey Buzzard (Pernis apivorus), Ural Owl (Strix uralensis), as well as Harriers (Circus) during migration period: Marsh Harrier (Circus aeruginosus), Montagu’s Harrier (Circus pygargus), and Hen Harrier (Circus cyaneus). The species are listed in the annex 1 of the EU Bird directive. |
|
Within-patch mobility and flight morphology reflect resource use and dispersal potential in the dryad butterfly Minois dryasJournal of Insect Conservation, Volume 17, Issue 6, pp 1221-1228. |
Abstract Knowledge of mobility is essential for understanding animal habitat use and dispersal potential, especially in the case of species occurring in fragmented habitats. We compared within-patch movement distances, turning angles, resting times, and flight-related morphological traits in the locally endangered butterfly, the dryad (Minois dryas), between its old populations occupying xerothermic grasslands and newly established ones in wet meadows. We expected that the latter group should be more mobile. Individuals living in both habitat types did not differ in their body mass and size, but those from xerothermic grasslands had wider thoraxes and longer wings, thus lower wing loading index (defined as body mass to wing length ratio). The majority of movements were short and did not exceed 10 m. Movement distances were significantly larger in males. However, there was no direct effect of habitat type on movement distances. Our results suggest that the dryads from xerothermic grasslands have better flight capabilities, whereas those from wet meadows are likely to invest more in reproduction. This implies that mobility is shaped by resource availability rather than by recent evolutionary history. Lower female mobility may have negative implications for the metapopulation persistence because only mated females are able to (re)colonise vacant habitat patches efficiently. Conservation efforts should thus be focused on maintaining large habitat patches that prevent stochastic local extinctions. Furthermore, the recommendation of promoting the exchange of individuals among patches through improving matrix permeability, as well as assisted reintroductions of the species into suitable vacant habitats should also improve its conservation. |
|
Ważne jest by nigdy nie przestać pytać. Ciekawość nie istnieje bez przyczyny. Wystarczy więc, jeśli spróbujemy zrozumieć choć trochę tej tajemnicy każdego dnia. Nigdy nie trać świętej ciekawości. Kto nie potrafi pytać nie potrafi żyć.
Albert EinsteinMeandry
Od czasów studenckich angażowała się w działalność koła studentów przyrodników UJ – sekcja ornitologiczna, jak również liczne wolontariaty – obozy obrączkarskie, liczenie ptaków drapieżnych w Hiszpanii, czy ochrona bociana białego w Dolinie Noteci. Pracę magisterską pisała z wpływu zabiegów agrotechnicznych na awifaunę łak w okolicach Puszczy Niepołomickiej. Ornitologia jest najbliższa jej sercu, ale nie zamyka się na inne grupy zwierząt i roślin. Jeszcze na studiach zaangażowała się w naukowy projekt dotyczący ochrony rzadkiego, zagrożonego motyla – skalnika driady. Po studiach odbyła staż w dziale naukowym Ojcowskiego Parku Narodowego. Tam poznała wybitnych entomologów, którzy rozszerzyli jej zainteresowanie światem owadów. Później jej droga zawodowa związana była w przeważającej części z ptakami. Jako pierwsza, opracowała metodykę oraz przeprowadziła monitoring wybranych gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej w OPN. Brała udział w projekcie badawczym OPN mającym na celu poznanie bioróżnorodności powierzchni śniegowałowych oraz inwentaryzacji ptaków oraz rzadkich gatunków chrząszczy na Pogórzu Przemyskim.
Tropem błonkówek na Pustyni Błędowskiej.